Forum Przyrodnicze "BOCIAN"

[Weles]

[Traken]

Był list osób popierających utworzenie MPN. I wiele osób to popiera. Ale zapytajmy tych ludzi ilu z nich jest odważnych cześć budżetu zabrać ze służby zdrowia albo edukacji i przeznaczyć na PN? Można też podnieść podatki. O ile idea jest piękna to na razie nie stać nas chyba na to?

[Hors]

[wieslawbaginski]

Też z Mazur, zostaną wycięte (?) dęby poniemieckie za dotacje niemieckie:
http://olsztyn.gazeta.pl/...stkie_deby.html
Pozdrawiam.

[Hors]

Połowa z 5400 drzew jest zasiedlona przez pachnicę!

Cytat:

Nie ma wątpliwości, że aleje przy planowanej do modernizacji trasie są wyjątkowo malownicze i cenne - mówi o tym m.in. opracowanie "Waloryzacja i ochrona alei przydrożnych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego". W dokumencie przygotowanym trzy lata temu przez Regionalny Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków w Olsztynie czytamy, że droga "ze względu na wybitne walory kulturowe i przyrodnicze zasługuje na ochronę krajobrazową na całym przebiegu". - Mamy tu jednogatunkowe aleje np. dębów szypułkowych, których obwody sięgają trzech metrów, a także mieszane z lipami drobnolistnymi, klonem pospolitym, jesionem wyniosłym i grabem zwyczajnym - wylicza Worobiec.

Jeśli decydenci przepchną decyzję wycięcia tak cennej pod względem przyrodniczym i kulturowym alei, to tylko kwestią czasu jest wycięcie wszystkich malowniczych alei Warmii i Mazur.

[TB]

no to jak burmistrzowie i wójci podejmą decyzje to kaplica

a nie mozna drogi poprowadzić obok? zostawiając aleje; zdzierając asfalt i stworzyć scieżkę edukacyjna, rowerową?

Albo tylko wyciąć jedną stronę alei, zeby ta połówka sie uchowała?

[heninsyn]

... policz łosie !
http://bialystok.gazeta.p..._Narodowym.html

[kOKOn]

Ciekawy, kilkunastoletni artykuł o ćmach

WiŻ 6/1996
MAREK W. KOZŁOWSKI
MOTYLE NOCY

Cytat:

Jesteśmyprzez naturę przysposobieni do oglądania świata w świetle dnia.Ciemność wydaje się nam pełna tajemnic i grozy. I może dlatego nie lubimy motyli nocy.

cd.
Motyle Nocy

[Marfu]

Dwa martwe orły w Magurskim PN

W czwartek 4 marca 2010 w miejscowości Kąty znaleziono dwa martwe orły przednie leżące w niedalekiej odległości od martwego lisa. Zdarzenie to zostało zgłoszone na Posterunku Policji w Nowym Żmigrodzie, która wszczęła dochodzenie pod nadzorem Prokuratury Rejonowej w Jaśle. Po konsultacji z lekarzem weterynarii zajmującym się leczeniem dzikich zwierząt przypuszcza się, że orły padły ofiarą zatrucia po spożyciu padliny lisiej. Jest to nie pierwszy taki przypadek w Polsce, kiedy przy użyciu silnie trującego i niebezpiecznego pestycydu trute są lisy, których padlinę spożywają m.in. ptaki szponiaste, ulegając również śmiertelnemu zatruciu. W ten sposób tworzy się łańcuch bezmyślnej i niczym nieuzasadnionej śmierci wśród wielu gatunków zwierząt, w tym tak rzadkich jak orzeł przedni. Dokładna przyczyna śmierci orłów będzie znana po specjalistycznych badaniach laboratoryjnych.

Orzeł przedni Aquila chrysaetos jest jednym z największych ptaków szponiastych w Polsce. Samiec może ważyć od 3 do 4,5 kg, natomiast samica od 3,8 do 6,6 kg. Rozpiętość skrzydeł może wahać się od 190 do 240 cm. W Polsce jest to gatunek bardzo rzadki, szacuje się, że na terenie kraju gnieździ się około 30 par orła przedniego, z czego ogromna większość w Karpatach, na terenach woj. podkarpackiego i małopolskiego. Można zatem stwierdzić, że strata 1 pary to zagrożenie dla stabilności populacji. Jest to gatunek objęty ochroną ścisłą, za zabicie którego grozi kara. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt ma status EN (gatunek silnie zagrożony wyginięciem), chroniony jest również prawem międzynarodowym (m.in. Konwencją Waszyngtońską, Bońską, Berneńską i Dyrektywą Ptasią UE).

Para orłów przednich była wcześniej obserwowana, fotografowana i filmowana przez pracowników MPN. Gniazdowała prawdopodobnie poza granicami Parku, w jego otulinie. Jeden z ptaków – samica, miał obrączkę założoną w wieku pisklęcym w 2002 roku w Górach Słonnych koło Sanoka. Stąd wiadomo, że miała ona 8 lat i była w sile wieku rozrodczego. Samiec był osobnikiem dorosłym. Warto zaznaczyć, że orły przednie dość późno osiągają dojrzałość i do rozrodu przystępują w 4-6 roku życia, a ich coroczny sukces rozrodczy szacowany jest jedynie na około 44%.

Osoby, które posiadają informacje w sprawie martwych orłów proszone są o kontakt z Magurskim Parkiem Narodowym.

[Weles]

[Hors]

ZUL- owcy Będą topić przyrodników w bagnie
Wyborcza
Stronka Pracowni
Pozdrawiam

[TB]

http://razemdlatatr.pl/index.html

[Dugong TBKC]

TB- słaby artykuł, jedyne co go ratuje to to ciekawe zdjęcie świstaka.
Aha- moim zdaniem to świstak jest prawdziwym symbolem tatr...Szkoda, że nie Manat :/

[arkona1]

http://lodz.gazeta.pl/lod...i_patrzyli.html

O tragedii bocianów w Łasku, ale możliwe, że ze względu na warunki pogodowe także wielu innych w naszym kraju.

[Jarek P]

Ekolodzy na Madagaskar

Cytat:

Wały podnieść, bobry rozstrzelać, ekologów na Madagaskar wp.pl | dodane 2010-05-26 (07:16) Powódź powodzią a na PO-PiS-owym froncie bez zmian. PiS oskarża Komorowskiego o „kampanię na wałach”, Donald Tusk każe powodzianom pamiętać „kto to spieprzył” (w domyśle: Kaczyński rękami Ziobry nie usypał wałów), a do tego jeszcze Leszek Miller żali się, jak strasznie atakowano rząd Cimoszewicza trzynaście lat temu - pisze Michał Sutowski z "Krytyki Politycznej". Czy wszystko się zgadza? Prawie – ale, jak wiemy z reklamy, "prawie" robi wielką różnicę. Faktycznie i PO, i PiS, i kiedyś SLD sporo zaniedbały. Każda partia próbuje coś na powodzi ugrać – a to przez wizyty gospodarskie, a to przez koncert charytatywny. Wszyscy zarzucają sobie nieróbstwo, ale wszyscy – jedna prawica, druga prawica i tzw. lewica – widzą problem tak samo. Że wały za niskie (i podgryzione przez bobry), że zbiorniki za płytkie, a ekolodzy bronią szuwarów i żab zamiast ludzi, blokując przeciwpowodziowe inwestycje. Na Zachodzie wiele lat temu zarzucono pomysł prostowania rzek i potoków (tzw. regulację), budowę wyższych wałów i większych zbiorników wielofunkcyjnych (do magazynowania wody na wypadek suszy oraz przejmowania fali powodziowej). W USA już w latach 70. wykazano, że takie inwestycje przynoszą więcej szkód niż pożytku – podobne wnioski wyciągnęli Niemcy na początku lat 90., po wielkich stratach powodziowych w dolinie świetnie uregulowanego Renu. Nie tylko ekolodzy, ale i spece od zarządzania ryzykiem wskazują, że wyższe wały to większe zagrożenie – wsie, osiedla i całe miasta budowano złudnie wierząc, że „jak jest wał, to przecież nas nie zaleje”. No i zalało – i to nieraz. Straty są gigantyczne, ludzie giną – a developerzy dalej budują domy w miejscach zagrożonych. Wał – i w ogóle regulacja – chroni przed małą powodzią, ale w razie większej sprzyja katastrofie. Nie ma wałów dostatecznie wysokich, regulacja często zaś przyspiesza nurt rzeki (zwłaszcza w górnym biegu) i utrudnia jej opanowanie. Polska to kraj wielkich powodzi, których będzie więcej, a nie mniej – bo w strefie umiarkowanej zmiany klimatyczne przynoszą m.in. zwiększone opady. Betonowanie rzek i budowa zbiorników retencyjnych by zapobiec skutkom wielkich powodzi wynikały z niewiedzy. Z równym skutkiem zwalczano średniowieczne epidemie poprzez palenie czarownic... Powódź tysiąclecia nauczyła nas niestety tylko tego, że trzeba... podwyższyć wały – nikomu nie przyszło do głowy, żeby je przynajmniej odsunąć od rzeki i poszerzyć obszar zalewowy. No ale co by wtedy poczęli biedni inwestorzy budowlani i siedzące u nich w kieszeni samorządy? Tyle pięknego terenu by się zmarnowało. A jak przyjdzie fala jeszcze wyższa? Może nie przyjdzie... Co zatem robić? Wyprowadzić się na Księżyc czy powrócić do wodnego trybu życia? Niekoniecznie, nie chodzi o to, żeby radośnie „poddać się naturze” i dać się od czasu do czasu podtopić. Warto natomiast czasem posłuchać ekologów, którzy – w przeciwieństwie do Grzegorza Schetyny – rozumieją, że ptaki, żaby i ludzie mają często wspólne, a nie tylko sprzeczne interesy. Metod jest co najmniej kilka. Przede wszystkim poszerzanie terenów zalewowych i zakaz budowania w nich osiedli zamiast ich zwężania i podwyższania wałów. Odtwarzanie tzw. rzek meandrujących, które hamują spływanie wody (poprzez liczne mikrozbiorniki). Zalesianie dorzecza i dolin rzecznych, co zwiększa zdolność wchłaniania nadmiaru wody. Poldery wchłaniające wodę i zbiorniki suche – zamiast „wielofunkcyjnych”, u nas wciąż przepełnionych. Tam, gdzie osiedla już są i trudno je przenieść – systemy wczesnego ostrzegania i wreszcie – powszechne ubezpieczenia. Wszystko to wymaga środków, ale Polska i tak już wydaje sporo pieniędzy na nieskuteczne wały i zbiorniki retencyjne – jeśli doliczyć ogromne straty materialne (nie wspominając o życiu ludzkim) co kilka lat, bilans wydaje się całkiem rozsądny. Od roku 1997 dokonał się w Polsce minimalny postęp jeśli chodzi o krajowy system wczesnego ostrzegania. Dominujący pogląd nakazuje przerzucać odpowiedzialność na samorządy i obywateli. To jednak niewiele – wciąż pokutuje u nas ideologia, która każe jednostkom rozwiązywać problemy, których źródło tkwi na poziomie polityki państwa. Nie znęcałbym się nad Włodzimierzem Cimoszewiczem za jego niesławną wypowiedź sprzed 13 lat („trzeba się było ubezpieczyć”), gdyby nie fakt, że do dziś wielu polityków i tzw. autorytety twierdzą, że miał on całkowitą rację, „tylko powiedział to w złym momencie”. Tymczasem ludziom brakuje nie tyle wyobraźni, ile czytelnych planów zagospodarowania przestrzennego, rzetelnych informacji, obowiązkowych ubezpieczeń i sensownej infrastruktury. Ale to wszystko może kiedyś. A tymczasem – wały podwyższyć, bobry rozstrzelać, ekologów na Madagaskar! Michał Sutowski (Krytyka Polityczna) dla Wirtualnej Polski